“Όταν Βραδιάζει στην Ξενιτιά” – 1965
Στίχοι: Κώστας Βίρβος Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης Τραγούδι: Στέλιος Καζαντζίδης
Όταν βραδιάζει στην ξενιτειά Και τελειώνω απ’ την δουλειά Τότε θυμάμαι εσένα μάνα Κι όσους πονάω εκεί μακριά
Μονάχος μου και έρημος Στα ξένα σαν βραδιάζει Με παίρνει το παράπονο Και την καρδιά μου σφάζει
Χωρίς αγάπη χωρίς στοργή Δεν ζει κανένας σε ξένη γη Γλυκιά μου αγάπη καλή μου μάνα Δεν έχω άλλη υπομονή
Τι να τα κάνω και τα λεφτά Δε με πλανεύουν εμένα αυτά Ένα καράβι μόνο προσμένω Που θα φέρει σε σας κοντά |
“Dusk in Foreign-land”
In foreign-land at dusk And when work is done Then, mother, I think of you And those I miss at home.
Alone and deserted In foreign-land at dark The ache is overwhelming And it breaks my heart.
With no love, no affection No one can live in foreign-land Good Mother and sweetheart, My patience is at its end.
What’s the use of money It makes no impression on me I wait only for a ship Home to bring me. |