“Όταν Βραδιάζει στην Ξενιτιά” – 1965

“Όταν Βραδιάζει στην Ξενιτιά” – 1965

Στίχοι:  Κώστας Βίρβος

Μουσική:  Θόδωρος Δερβενιώτης

Τραγούδι: Στέλιος Καζαντζίδης

 

Όταν βραδιάζει στην ξενιτειά

Και τελειώνω απ’ την δουλειά

Τότε θυμάμαι εσένα μάνα

Κι όσους πονάω εκεί μακριά

 

Μονάχος μου και έρημος

Στα ξένα σαν βραδιάζει

Με παίρνει το παράπονο

Και την καρδιά μου σφάζει

 

Χωρίς αγάπη χωρίς στοργή

Δεν ζει κανένας σε ξένη γη

Γλυκιά μου αγάπη καλή μου μάνα

Δεν έχω άλλη υπομονή

 

Τι να τα κάνω και τα λεφτά

Δε με πλανεύουν εμένα αυτά

Ένα καράβι μόνο προσμένω

Που θα φέρει σε σας κοντά

“Dusk in Foreign-land”

 

 

 

 

In foreign-land at dusk

And when work is done

Then, mother, I think of you

And those I miss at home.

 

Alone and deserted

In foreign-land at dark

The ache is overwhelming

And it breaks my heart.

 

With no love, no affection

No one can live in foreign-land

Good Mother and sweetheart,

My patience is at its end.

 

What’s the use of money

It makes no impression on me

I wait only for a ship

Home to bring me.