| Στην Αμερική – 2006
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει, που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει. Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα. Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Τους βλέπω μπρος τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι. Βουβές γυναίκες, άλαλες που δύναμη αναβλύζουν, παιδάκια που δε νιώθουνε το δρόμο που βαδίζουν. Α! Τα χρόνια τα παλιά, βαριά φορτία φεύγαν για την Αμέρικα.
Του Κατσαρού ανεμίζουνε τα κατσαρά μαλλιά του, καθώς κοιτάζει αντίθετα προς τη γενέτειρά του. Του φέρνει ο άνεμος στ’αυτιά τραγούδια αγαπημένα, τα παιξε στην κιθάρα του, τα δωσε και σε μένα. Α! απ’ την Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Και σαν το κουρελόβαρκο αδειάσει στο λιμάνι, θα τους στοιβάξουν στη σειρά οι ξένοι πολισμάνοι. Άλλοι θάχουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν και άλλοι ως να πεθάνουνε τη δίψα δε θα σβήσουν. Α! στην Αμερική Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει.
|
The place where I was raised hides well a grievance That the ocean dared not make contact with its soil. But still I know the ocean’s darkened waves Can bring a man to the deep, or all the way to China. A! to America, with Marika, Dousia and Kostis. 2X
I see them in front of me inside that old steamer, All the migrants like barnacles clinging to the deck. Mute women, silent, oozing with strength, children who don’t know the road they’re taking. A! In the old days, laden cargoes headed for America.
Katsaros’ curly hair whirl in the wind As he stares backwards at his place of birth. In the wind he hears the songs he love and sang Played on his guitar, and then gave to me. A! to America, with Marika, Dousia and Kostis.
And as the ragged ship unloads in the harbor, The foreign policemen will stack them in rows. Some will find their way and thrive but other’s thirst won’t sate until they die. A! Like elsewhere in America, Greece you rooted like a weed.
|
